Minął tydzień od grzańca przygotowanego po wyprawie na Pico del Lobo. Zapach winka trzymał się trzy dni.

Kiedyś wracając z Pico Ocejon otarliśmy się o okolicę Beleña del Sorbe. Mała wsiurka ale tematycznie bogata i krajobrazowo piękna.
Trudno wybrać temat przewodni , bo.... można tu znaleźć nadwodny landszaft i to niejeden jest architektura romańska, cenne i piękne detale, wreszcie wioska obronna z bogatą historią owianą jak zwykle legendami.
No i jak to zwykle bywa w tych przypadkach ruiny zamczyska.
U podnóża góry (100m niżej !), na której niegdyś stał zamek przetrwał wieki most średniowieczny spinając dwa brzegi rzeczki Sorbe wijącej się malowniczo w żłobionym tysiącami lat skalistym wąwozie.
Świetnie zachowany jakby drwił sobie z mijanego czasu, obecnie nikomu i do niczego niepotrzebny.
Droga na zamek stroma serpentynami wtopiona między skałki zintegrowana z krajobrazem tak, że dziś prawie jej nie widać. porośnięta krzewami i trawskiem.
Można kiedyś było po niej dojść pieszo lub dojechać konno lecz dla powozów była zbyt wąska i pochyła. Dzisiaj jest atrakcją dla nielicznych turystów piechurów.

Ażeby zejść blisko nurtu rzeczki trzeba troszkę sprzętu albo zaryzykować :)
To wszystko jak magnes przyciągnęło mnie w ostatni koniec tygodnia ...

Żona na propozycję wspólnej wycieczki na pożegnanie pomachała mi łapką słodko się przy tym uśmiechając...
Krzych wyczaił jakiegoś dziadka co to produkuje winko własnej roboty i sery, no i być może bimberek, a że okolica gdzie to robi tez urokliwa, to wybrał się w inne strony.
A ja na spotkanie z Beleña de Sorbe pojechałem sam moim ukochanym SZAKALEM.

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować. Jeśli nie jesteś członkiem społeczności, przyłącz się!